Prof. Michał Gawlikowski, urodzony 28 kwietnia 1940 r. w Warszawie, jest polskim archeologiem, historykiem starożytnego Bliskiego Wschodu i epigrafikiem.
Obecnie jest emerytowanym profesorem Uniwersytetu Warszawskiego (UW). Habilitację uzyskał w 1972 roku, a tytuł profesora uniwersyteckiego w 1987 roku. W latach 1991-2005 kierował Centrum Archeologii Śródziemnomorskiej im. prof. Kazimierza Michałowskiego na Uniwersytecie Warszawskim, a w latach 1989-1991 Instytutem Archeologii na tej samej uczelni (obecnie Wydział Archeologii).
Profesor Gawlikowski przez wiele lat kierował polskimi stanowiskami archeologicznymi na Bliskim Wschodzie, w tym w Palmirze w Syrii w latach 1973-2011 oraz w Hawarte, również w Syrii, w latach 1998-2009. W latach 2015-2018 pracował na swojej ostatniej placówce archeologicznej w Aynuna, w Arabii Saudyjskiej w pobliżu Morza Czerwonego. Wcześniej prowadził również wykopaliska w Jordanii i Iraku.
Jego główne odkrycia to świątynia Allat w Palmyrze i Mitreum w Hawarte. W 2017 r. w związku z wykopaliskami w Palmyrze opublikował książkę „Le sanctuaire d'Allat à Palmyre”. ; Opublikował również kilka artykułów po powrocie z licznych pobytów w Hawarte.
Oprócz działalności badawczej w terenie profesor Gawlikowski był promotorem kilkudziesięciu prac magisterskich i kilkunastu rozpraw doktorskich. Jest autorem wielu publikacji. Był pomysłodawcą czasopisma "Polish Archeology in the Mediterranean", był redaktorem naczelnym w latach 1966-2013.
Jego zainteresowania badawcze obejmują religie semickie, szlaki handlowe na Bliskim Wschodzie, epigrafikę grecką i aramejską na Bliskim Wschodzie pod panowaniem rzymskim oraz architekturę starożytną.
W 2003 r. został odznaczony Krzyżem Polonia Restituta, polskim odznaczeniem cywilnym ustanowionym w 1921 r. nadawanym za osiągnięcia na różnych polach.
Od 2004 r. prof. Michał Gawlikowski był zagranicznym członkiem korespondencyjnym francuskiej Akademii Inskrypcji i Literatury Pięknej. 24 marca 2023 r. został jej stałym członkiem w miejsce profesor Lelli Gracco-Ruggini.
